“ညစာစားပွဲ”

မျက်လုံးကို အသာမှိတ်ပြီး၊

ခေါင်းကိုငုံထားမိတယ်။

မျက်လုံးထဲမှာပုံရိပ်တွေ

လှုပ်ရှားနေတယ်။

စစ်ပွဲတခုမှာ ဒါးဒါးချင်း လှံလှံချင်း

ထိသံတွေ တချွင်ချွင်ကြားနေရတယ်။

ခေါင်းကိုဖြေးဖြေးချင်းမော့ပြီး

မျက်လုံးကိုငါဖွင့်ကြည့်မိတယ်။

တကယ်တော့ ငါ့ရန်သူနဲ့ သူတို့လက်ဆုံစားနေတဲ့

ညစာစားပွဲက

ပန်းကန်တွေ စွန်းတွေရဲ ထိရှသံတွေဖြစ်နေတယ်။

ငါမျက်လုံးကို အသာပြန်မှိတ်ထားမိတယ်။

တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ကောင်းကင်တခုရှိနေတယ်။

စီးကျသွားတဲ့ သွေးတစက်ဟာ

စမ်းချောင်းတွေကို နီရဲသွားစေတယ်။

ဇော်မိုးကျော်။

၂၇၊၁၂၊၂၀၁၉